ลักษณาวดี

ลักษณาวดี
ภาพถ่าย

วันศุกร์ที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2561

บางกอกครั้งอดีตคุณค่าของการถ่ายภาพ





ห้องสมุดบางกอกคุณค่าของการถ่ายภาพโต๊ะกัง



เวลาผ่านไปเนิ่นนานมันกลืนกินทุกสรรพสิ่งเลยก็แต่ยังดีที่ตรงนี้ยังเหลือเค้าเดิมอยู่บ้างแต่ไม่รู้ว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน

เปิดตำนานแร้งวัดสระเกศเปรตวัดสุทัศน์



แล้วทำไมต้องเป็นวัดสระเกศ ?ต้องบอกก่อนว่าสมัยก่อนเขาห้ามเผาศพกันในเมือง ใครตายก็ต้องโน่นเลยนอกกำแพงเมืองโน่นแล้วประตูเมืองที่เค้าอนุญาตให้เอาศพผ่านก้อมีประตูเดียว ที่เรียกว่า ประตูผีนั่นแหละทีนี้วัดสระเกศก็อยู่ใกล้กับประตูผีนั่นพอดี ผ่านประตูเมืองมาก็เจอกับวัดสระเกศเป็นวัดแรกก็เลยต้องเอาศพมาทิ้งที่นี่เพราะสะดวกดี ก็เพราะมันเป็นอย่างนี้เวลาพูดถึงแร้ง เลยทำให้นึกไปถึงวัดอื่นไม่ได้นอกจากวัดสระเกศแต่ถ้าพูดถึงแร้งวัดสระเกศแล้วไม่พูดถึงเปรตวัดสุทัศน์ ก็จะดูเหมือนเป็นประโยคที่ไม่สมบูรณ์ เพราะเรามักจะได้ยินสองอย่างนี้คู่กันเสมอ ๆ สำหรับ เปรตนั้น ก็เป็นชื่อเรียกผีหรือมนุษย์ที่ทำบาปทำกรรมหนักหนาสาหัสเมื่อตายไปแล้วก็จะมาเกิดเป็นเปรตเพื่อชดใช้กรรมที่ทำไว้เมื่อยังเป็นมนุษย์