บันทึกธรรม

17-07-61.pdf by pindhiva on Scribd

สัทธรรมปรุณฑริกสูตร

สัทธรรมปุณฑริกสูตรบทที่ 1.pdf by pindhiva on Scribd

ห้องสมุดบางกอกคุณค่าของการถ่ายภาพ

ห้องสมุดบางกอกคุณค่าของการถ่ายภาพ

ห้องสมุด

ดอกเตอร์ วังการี

ดร.วังการี มาไธ นักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและผู้รับรางวัลโนเบล ด้านสันติภาพ ชาวเคนยา ผู้ซึ่งข้าพเจ้าและภรรยามีมิตรภาพอย่างอบอุ่น เขียนไว้ว่า ทุกคนที่เคยบรรลุความสำเร็จในเรื่องใด ๆ ล้วนเคยล้มลงหลายครั้ง แต่ทุกคนลุกขึ้นและสู้ต่อไป และนั่นคือสิ่งที่ดิฉันพยายามทำอยู่เสมอ บุคคลผู้ยิ่งใหญ่จะไม่ยอมแพ้
โปรดดำเนินชีวิตด้วยความตั้งใจที่จะท้าทายความยากลำบากอย่างกล้าหาญ ไมว่าจะเจ็บปวดแค่ไหน และมีชัยชนะในที่สุด

บางกอกครั้งอดีตคุณค่าของการถ่ายภาพ

ห้องสมุดบางกอกคุณค่าของการถ่ายภาพโต๊ะกัง

เวลาผ่านไปเนิ่นนานมันกลืนกินทุกสรรพสิ่งเลยก็แต่ยังดีที่ตรงนี้ยังเหลือเค้าเดิมอยู่บ้างแต่ไม่รู้ว่าจะอยู่ได้นานแค่ไหน

เปิดตำนานแร้งวัดสระเกศเปรตวัดสุทัศน์

แล้วทำไมต้องเป็นวัดสระเกศ ?ต้องบอกก่อนว่าสมัยก่อนเขาห้ามเผาศพกันในเมือง ใครตายก็ต้องโน่นเลยนอกกำแพงเมืองโน่นแล้วประตูเมืองที่เค้าอนุญาตให้เอาศพผ่านก้อมีประตูเดียว ที่เรียกว่า ประตูผีนั่นแหละทีนี้วัดสระเกศก็อยู่ใกล้กับประตูผีนั่นพอดี ผ่านประตูเมืองมาก็เจอกับวัดสระเกศเป็นวัดแรกก็เลยต้องเอาศพมาทิ้งที่นี่เพราะสะดวกดี ก็เพราะมันเป็นอย่างนี้เวลาพูดถึงแร้ง เลยทำให้นึกไปถึงวัดอื่นไม่ได้นอกจากวัดสระเกศแต่ถ้าพูดถึงแร้งวัดสระเกศแล้วไม่พูดถึงเปรตวัดสุทัศน์ ก็จะดูเหมือนเป็นประโยคที่ไม่สมบูรณ์ เพราะเรามักจะได้ยินสองอย่างนี้คู่กันเสมอ ๆ สำหรับ เปรตนั้น ก็เป็นชื่อเรียกผีหรือมนุษย์ที่ทำบาปทำกรรมหนักหนาสาหัสเมื่อตายไปแล้วก็จะมาเกิดเป็นเปรตเพื่อชดใช้กรรมที่ทำไว้เมื่อยังเป็นมนุษย์

กรรม

บทที่ 41 กรรม by wofe99 on Scribd

รู้เตือนตน

---

รู้เตือนตน by wofe99 on Scribd

กฏแห่งกรรมของ ท.เลียงพิบุลย์

---

---

ท.เลียงพิบูลย์ 2551 by wofe99 on Scribd

Yesterday 1973

---

---

---

 

 

เรื่องวันขึ้นปีใหม่

พระพุทธะ อาศัยอยู่ในจิตใจของเรา ตัวอย่างเช่น หินเหล็กไฟสามารถก่อให้เกิดไฟ และอัญมณีมีค่าในตัวมันเอง พวกเรามนุษย์ปุถุชนไม่สามารถมองเห็นทั้งขนตาที่อยู่ใกล้ หรือสวรรค์ที่อยู่ไกล เช่นเดียวกัน เราไม่สามารถมองเห็นว่าพระพุทธะมีอยู่ในจิตใจของเราเอง

---

ผู้ที่ลงมือเพียรพยายามอย่างแน่วแน่ต่อไปนั้น ยอดเยี่ยมที่สุด และน่าเคารพ ในขณะที่การก่อสร้าง ต้องใช้การต่อสู้อย่างสุดกำลัง แต่การทำลาย ทำได้ทันที จงอย่าให้ความชั่วร้ายใดๆ มาเข้าใกล้ และก้าวหน้าไปบนหนทางแห่งเกียรติยศอย่างแข็งขัน

---

คำว่า ธรรม คำเดียว ครอบคลุมโลกทั้งโลก จักรวาลทั้งหมด และคำสอนทั้งหมดของพระพุทธศาสนา ถ้าเข้าใจคำว่า ธรรม ว่าหมายความถึงสิ่งที่มีจริง และสิ่งนั้นก็ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใคร จึงเป็นธรรม เพราะฉะนั้นในขณะนี้ถ้าเข้าใจธรรมแล้ว ก็จะรู้ว่าไม่มีอะไรเลยซึ่งไม่ใช่ธรรม เสียงก็เป็นธรรมชนิดหนึ่ง เพราะเหตุว่าเป็นของจริงที่เกิดขึ้นปรากฏให้พิสูจน์ได้ว่ามีจริง เพราะฉะนั้นสิ่งที่มีจริงนั้น ใครจะเรียกว่า ธรรม หรือไม่เรียกว่า ธรรม แต่ลักษณะสภาพนั้นก็เป็นธรรม

---

ธรรมนิพนธ์ประจำวันที่ 27กุมภาพันธ์ 2018

เสียงตุ๊กแก

---

วันนี้ฝนตกทั้ง ๆ ที่กำลังจะเข้าหน้าร้อนของปี 2018 เอาล่ะไหน ๆ ก็อากาศเย็นสบายและได้ยินเสียงตุ๊กแกร้อง(ได้ยินมาเป็นสัปดาห์ ๆ แล้ว)ก็ขอเข้าเรื่องเลย ผมเป็นคนที่ชอบตั้งกล้องวงจรปิดไว้ในบ้านไม่ได้ตั้งไว้จับขโมย ขโจรที่ไหนหรอกแต่ตั้งไว้ก็ไม่เสียหายอะไรก็ง่าย ๆ แค่มีโทรศัพท์มือถือเก่า ๆ 2 เครื่องจะไม่ใช้แล้วหรือกำลังใช้งานอยู่ก็ไม่ผิดกติกาขั้นตอนก็ไม่ยุ่งยากแค่โหลด App มาติดตั้งไว้ทั้ง 2 เครื่องอีกเครื่องใช้เป็นกล้อง ส่วนอีกเครื่องหนึ่งก็ใช้ดูหรือจับเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นและสามารถบันทึกเหตุการณ์ช่วงสั้น ๆ ได้ประมาณ 5 วินาที ถึง 30 วินาทีแค่นี้ก็พอถมเถแล้วเรื่องมีอยู่ว่า...

ผมตั้งกล้องไว้ตลอดเวลา 24 ชั่วโมงและมี Mode บนทึกภาพตอนกลางคืนได้ด้วยผมตั้งกล้องอยู่เป็นประจำทุกวันบ้านของผมเป็นลักษณะหอพักและมีกล้องวงจรปิดของยามอยู่ 2 จุด จุดแรกที่ทางเข้าหอพักและจุดที่ 2 ชั้นล่างของอาคารซึ่งยามเป็นผู้ดูแลส่วนกล้องของผมก็ตั้งอยู่ในห้องของผมเองถ้าจะไปนอกบ้านผมก็จะเปิดกล้องเอาไว้เพื่อดูเหตุการณ์จากภายนอกคือถ้าอยู่นอกบ้านก็จะสามารถเห็นเหตุการณ์ภายในบ้านได้ด้วยโดยเราจะ

เปิดดูเมื่อไรก็ได้เพียงแต่ต้องมี เนท เรื่องของเรื่องก็คือ วันหนึ่งผมไปทำธุระนอกบ้านผมก็เปิดกล้องไว้แล้วตรวจตราดูความเรียบร้อยก่อนออกไปผ่านไป 1 เดือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นพอย่างเข้าเดือนที่ 2 ก็เริ่มมีเหตุการณ์แปลก ๆ เช่นเสียงตุ๊กแกร้องซึ่งเมื่อก่อนไม่เคยมีแล้วก็มีเสียงคนมาเคาะประตูพอไปเปิดดูก็ไม่
มีใครก็ไม่ได้คิดอะไร(คงเป็นหูแว่วไปเอง)พอ

เข้าเดือนที่ 3 ผมออกไปนอกบ้านตามปกติเปิดกล้องไว้ด้วยพอไปนอกบ้านระหว่างนั่งรถเมล์เพลิน ๆ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู คุณพระช่วย ! ใครมาอยู่ในบ้านของเราว่ะกลางวันแสก ๆ ผู้หญิงซ่ะด้วยผมยาวใส่ชุดนอนสีแดงหน้าตามองเห็นไม่ชัดเพราะอยู่ไกลกล้องจับไม่ได้เห็นอยู่สัก 7 วินาทีก็หายไปพอผมกลับเข้ามาที่หอพักก็เปิดประตูห้องแบบย่องเข้ามา(ห้องตัว

เอง)ก็ไม่มีอะไรทุกอย่างอยู่เรียบร้อยดีหรือว่าเราตาฝาดไปผมก็เอาเหตุการณ์ที่ผมบันทึกไว้ได้ไปให้ยามดูพอยามเห็นเท่านั้นแหละยามบอกว่า"คุณพี่ครับผู้หญิงคนนี้ชื่ออ้อยแขวนคอตายที่ห้องพี่เมื่อปี 2015"เท่านั้นแหละผมแทบลมจับนี่ตาเราไม่ได้ฝาดและเหตุการณ์ที่บันทึกไว้ได้ก็เป็นเรื่องจริงทำงัยดีว่ะผมรีบโทรศัพท์ไปหาเพื่อนและขอนอนค้างบ้านเพื่อนสัก 1 คืน แล้วค่อยมาย้ายหาที่อยู่ใหม่ทันที

India Devotional ClassicSong

Devotional Song

---

---

ความหวัง

เราสามารถฉายส่องได้อย่างแท้จริง

โดยการซื่อสัตย์กับตัวเอง

ตามลักษณะเด่นของเรา

ด้วยความจริงใจ และความตั้งใจ

ขอให้ก้าวหน้าไปบนหนทางที่ถูกต้อง

ผู้ที่ดำเนินชีวิตด้วยวิธีดังกล่าว

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า

จะต้องมีชัยชนะเมื่อสิ้นสุดของวัน By.....Nichiren Buddhism

เงาชีวิต

ภาพนี้ถ่ายด้วยกล้องใช้ฟิล์มถ่ายไว้นานมากแล้ว

ไม่มีใครรู้ว่าฉันเกิดมาจากที่ไหน ? ลูกใครหลานใคร ? บัดนี้ฉันก็ยังไม่มีใครรู้ว่า? ฉันคือใคร? มีลูกหลานหรือไม่ ?แต่ฉันรู้ว่าฉัน เกิดมากับสิ่งแลกเปลี่ยน หิว ต้องกิน ง่วงต้องนอน หายง่วงต้องตื่น ป่วยต้องกินยา บางที่ป่วยก็แลกกับหายได้โดยไม่ต้องรักษาฉันอยู่คู่โลกมาช้านาน แต่ไม่ใช่ความต้องการของโลก ไม่ใช่ความต้องการของตัวเองและไม่ใช่สังคมต้องการเพียงแต่ว่าเขาให้กิดมา ฉันจึงต้องมีหน้าที่มีชีวิตอยู่ต่อไปโดยไม่ต้องทำลายชีวิตลง เพราะไม่นานคงต้องดับสูญ เมื่อมีชีวิตก็ต้องมีงาน เพื่อแลกเปลี่ยนเป็นอาหาร เครื่องนุ่งห่ม ยารักษา โรค ส่วนที่อยู่อาศัย ประเทศของฉันมีที่กว้างขวางแต่ฉันก็ไม่เป็นเจ้าของก็ได้มีดินที่ฉันนั่ง ลุก เดิน ยืน และนอนได้เพี่ยงบางคืนก็หาชายคาได้ที่ไหน ก็ขอแอบอิงพอพ้นน้ำค้างงานของฉันคือให้ความสะอาดของสิ่งที่อยู่ตรงหน้าต่อมา ก็กลับหัว - กลับหางให้เพื่อสะดวกในการพาให้เคลื่อนที่ไปข้างหน้า ถูกตำหนิบ่อยครั้งว่าย้ายที่ของฉันทำไม ? ฉันหายากยอมรับผิดด้วยความเงียบเพราะย้ายจากหัวไปหางเท่านั้น เมื่อก่อนเจ้าของจะจากไป ฉันยกมือไหว้ เขาให้สตางค์บางคนไม่ให้ ฉันก็ไหว้ บางคนที่ไม่ให้บอกว่าฉันไม่มี แต่เขาบอกว่าน่าสงสารฉันอมยิ้มและบอกว่าแค่คำนี้คุณให้ฉันมาเยอะแล้ว เพราะสงสารก็คงไม่ต้องการให้ฉันมีทุกข์...... 

เรียบเรียงโดย.......พิกุล พุทธศักราช 2525

บทความนี้คัดลอก(พิมพ์เป็นไฟล์)จากวารสาร พลังชีวิต ปีพุทธศักราช 2527 

คัดลอกบทความ..........กัลยาณมิตร